మన పిల్లలు - వాళ్ళ పిల్లలు..

ఈ మధ్య పిల్లల మీద పోస్టులు ఎక్కువ అయ్యాయి కదా? నాకు కూడా అలాగే అనిపించింది.. కాని తప్పదు :).

ఈ టపా కి ఇన్స్పిరేషన్ తల్లిదండ్రులే. "doting parents" అని అంటారు కదా.. అలా అన్నమాట. ఇలాంటి వాళ్ళు - ఎవరైనా తమ ఇంటికి వచ్చారు అనుకోండి, వాళ్ళ అబ్బాయి లేదా అమ్మాయి కొత్తగా నేర్చుకున్న మాటలు, పాటలు, ఆటలు చూపిస్తారు. వాళ్ళు మన ఇంటికి వచ్చారు అనుకోండి, అప్పుడు కూడా వాళ్ళ అబ్బాయి లేదా అమ్మాయి కొత్తగా నేర్చుకున్న మాటలు, పాటలు, ఆటలే చూపిస్తారు. రెంటిలోనూ తప్పు లేదు కాని, చాలా మంది వాళ్ళ పిల్లలే పిల్లలని, మిగిలిన వాళ్ళు ఎవరూ తమ అనుగ్రహ వీక్షణాలకి పాత్రులు కారనీ అన్నట్టు ప్రవర్తిస్తారు. పిల్లలు అందరూ పిల్లలే కదా? వాళ్ళ పిల్లలతో బాటు వేరే పిల్లల వైపు కూడా ఒక సారి చూస్తే పోయేదేముంది? అదీ, మనం మన పిల్లల్ని పక్కన పెట్టి వాళ్ళ పిల్లల్ని ముద్దు చేసినా కూడా!.

పిల్లలతో నాకు బాగా నచ్చే నానుడి ఒకటి ఉంది (మా అమ్మగారు చెప్పినది) - "పిల్లల్ని చేరదీస్తే వస్తారు, కసిరితే పోతారు" అని. వాళ్లకి ఏమి తెలియదు కదా.. ఒక సారి తిట్టినా, వెంటనే పిలిస్తే భేషజాలు లేకుండా చిరునవ్వు మొహాలతో దగ్గరకి వచ్చేస్తారు. అలాంటి స్వచ్చమైన మనస్సులని ఏ పిల్లలైనా మన పిల్లలే అనుకొని దగ్గర కి తీసుకుంటే దేవ దూతల్లాంటి వాళ్ళ నిర్మలమైన ముఖాలతో, చిట్టి పొట్టి చేష్టలతో మన ఆయుష్షు ని మరింత పెంచుతారు (నా ఉదేశ్యం లో పిల్లలతో ఆడుకున్న ప్రతీ నిముషానికి మన జీవిత కాలం పది నిముషాలు పెరుగుతుంది).