ఈ మధ్య నాకు బాగా నచ్చిన పాటల్లో ఈ ఆవకాయ్ బిర్యాని పాటలున్నాయి. ముందు విన్నప్పుడు సంగీతం బాగుందనీ, పాటలు బాగా పాడారు (ముఖ్యం గా కార్తీక్ వల్ల) అని అనిపించింది - కానీ, వినేకొద్దీ ఈ పాటల లోతు మరింత తెలవడం మొదలు పెట్టింది. సంగీత దర్శకుడు మణికాంత్ saxophone ప్లేయర్ ఏమో తెలియదు - మరి అలా కావడం వల్లో, లేదా, తన తండ్రి (కద్రి గోపాలనాధ్) saxophone విద్వాంసుడు కావడం వల్లో తెలియదు.. చాలా పాటల్లో రాగాలన్నీ (రాగం అంటే, పాట base అయిన రాగం కాదు - పాటలో గాయకులు "తీసే" రాగం) ఎంతో చక్కగా, సాఫ్ట్ గా, saxophone తో వాయించినట్టు వీనులవిందు గా వున్నాయి. ఇంకొన్ని సార్లు వినేకొద్దీ ఈ tunes అన్నీ కూడా చాలా కాంప్లెక్స్ గా అనిపించడం మొదలు పెట్టాయి. అంటే, సంగీత పరం గా కాదు (అవునేమో నాకు తెలియదు), సాహిత్యాన్నీ ఎంతో చక్కగా, ముందు రచయితకి చాలా స్వతంత్రం ఇచ్చి రాయించినట్టు, తరవాత ఆ సాహిత్యాన్ని, భావం కోల్పోకుండా tunes లో అత్యంత ప్రతిభ తో సర్దినట్టు, ఇంక ఏమేమో!!. అప్పుడు ఈ సాహిత్యాన్నీ మరికొంచెం క్లోజ్ గా వినడం మొదలు పెట్టాను.. వనమాలి పాటలు ఇదివరకు విన్నాము కానీ, ఇంట భావగర్భితం గా వ్రాయడం చూడలేదు.. భవిష్యత్తులో ఒక మంచి పాటల రచయిత గా ఆయన తప్పక నిలబడతాడు అనే అనిపిస్తోంది. ప్రస్తుత తెలుగు చిత్రసీమ లో రెండు స్కూళ్ళు వుంటే (ఒకటి సిరివెన్నెలది, ఇంకోటి వేటూరిది) ఈయన తప్పక వేటూరి స్కూల్ కి చెందుతాడు - లేదా, తన సొంత స్కూల్ తనే పెడతాడో వేచి చూడాలి.సంగీతం, సాహిత్యం చక్కని పాళ్ళలో కలిసిన వీనుల విందైన పాటలు ఇవి.. సినిమా జయాపజయాలతో నిమిత్తం లేకుండా చాలా కాలం నిలుస్తాయి అని మాత్రం చెప్పగలను.
నన్ను చూపగల అద్దం - నువ్వు కాక మరి ఎవరు అన్నది మనసే... ౨
నిదురించిన నా ఆశలు ఎదురుగ నిలిచిన నిముషానాఇన్నాళ్ళకు నీలో నను దాచిన సంగతి కనుగొన్నా..
నిదురించిన నా ఆశలు ఎదురుగ నిలిచిన నిముషానానేనిక లేనా? నువ్వయ్యానా? నన్ను చూపగల
ఈ క్షణమే.. మనకై వేచి, మనసులనే ముడివేసే..కడదాకా, నీతో సాగే కలలేవో చిగురించే..నిలువెల్లా నాలోనా.. తడబాటే చూస్తున్నా....
నిను చేరే వేళల్లో, తపనేదో ఆగేనా? నన్ను చూపగల
=====================================
వీరుడేనా, వీడినేనా నేను కోరుకున్నా.. దగ్గరయ్యే వాడేనాదాచుకోనా?
వూరు వాడా మెచ్చినోడు వీడేనా, నాకు కూడా నచ్చినోడు నాకేనా, ఏనాటికైనా..
రేపువైపు, చూపులేని కళ్ళతోనా.. కొత్త ఆశే చూస్తున్నా వాడి వలన..
లోకమంతా, ఏకమైనా, వాడివేంటే, సాగిపోనా.. నీడలాగ మారిపోన..........
నిన్నూ నన్నూ ఇలా ఏకం చేసే కల తీరేలా దరి చేరేదెలా..
చేరువైనా, దూరమైనా ప్రేమలోనా, వాడి ఊహే హాయేగా..
గుండెలోనాజాలువారే, వూసులన్నీ , వాడితోనే పంచుకోనా ఊపిరల్లె వుండిపోనా..
ఏలుకోడా ప్రాణమల్లే చూసుకోడ, నన్ను కూడా నా లాగే కోరుకోడా
బాధలోనూ వెంటరాడా, బంధమల్లె, అల్లుకోడా? వీడిపోని తోడుకాడ?
====================================
నడిచే ఏడు అడుగుల్లో.. అడుగొక జన్మ అనుకోనా.. ౨
వెలిగే కోటి తారల్లో మనకొక కోట కడుతున్నా..
చిలకా గోరువంకా చెలిమే మనది కాదాపిల్లా పాపలింకా కలిమే కలిసిరాదా
నేలైనా ఇక పైనా నీ పాదాల వేలైనా తాకేనా..
కురిసే పండు వెన్నెల్లో కునుకే చాలు వళ్ళో
మెరిసే మేడలెందుకులే మదిలో చోటు చాల్లే
ఊగే డోలలో సిరులే పాపలు - నీతో కబురులే నా మునిమాపులు
ఈ కలలే నిజమయ్యే బ్రతుకే పంచితే చాలునువ్వేలే..
==================================
మామిడి కొమ్మకు మా చిలకమ్మకు పొత్తే కుదిరింది..కమ్మని రుచులే పంచే పనులకు పొద్దే పొడిచింది..
కొత్తావకాయే తన కంటి ఎరుపాయే.. ముంగిళ్ళలో మురిపాలే మూతి విరుపాయే
కారాలు నూరే సందళ్ళు కొలువాయే... కాలాలు మారే కధలే ఇక మొదలాయే..
గువ్వల్లే దూసుకువచ్చే గడసరి అమ్మాయీ.. గుండెల్లో ఆశలు వున్నాయి
కళ్ళల్లో తియ్యని కలలే తెచ్చిన అమ్మాయి, నీ కోసం మా చిరునవ్వులు వేంచేస్తున్నాయి..
ఏ నది తో ఏ వైరం ఈ నావను వెంటాడిందో ఒంటరిగా చేరిందీ ఈ తీరం
గుండెల్లో ఈ భారం ఎందాకా నడిపిస్తుందో తేల్చదుగా ఎన్నటికీ ఈ దూరం..
దారే పూలే పరచీ కడదాకా నిన్నే రమ్మంటే - చేరే గమ్యం ఎంతో గొప్పైనా అర్ధం వుంటుందా..
పోరాటం లేనే లేని ఏ క్షణమైనా నీదవుతుందా .. తెగువే వుంటే గెలుపే సైతం నీతో నీడై రాదా..గువ్వల్లే
ఏ ఓటమి ఎదురైన ఆశే నీ వెన్నంటేనా.. వేకువకై పరుగే ఆగేనా
చినుకల్లే మొదలైనా చిగురించిన పరిచయమేదో చివరికి ఆ సంద్రం లా మారేనా..
నింగీ నేలా రెండూ ఎపుడైనా కలిసే వీలుందా పొంగే వానే వంతెన వేసిందా ఆ కల నిజమవదా..
ఏ నాడు కలవని దిక్కులు కలిసిన వింతలు కంటికి ఎన్నో కనబడలేదా చీకటి వెలుగులు గీసిన చిత్రం నీదే..గువ్వల్లే
==============================================
అదిగదిగో ఆశలు రేపుతూ ఎదురుగ వాలే ఎన్నో వర్ణాలు..
ఇదిగిదిగో కలలను చూపుతూ ఎదలను ఏలే ఏవో వైనాలు
ఎగిరొచ్చే ఆ గువ్వలా చిగురించే ఈ నవ్వులాసాగే సావాసం
ప్రతి హృదయం లో ఆ కల, నిజమైతే ఆపేదెలా, పొంగే ఆనందంకలైనా, ఏదో కధైనా, రచించే ఏవో రాగాలే.
ఈ సమయం ఏ తలపులను తన గురుతుగ విడిచెళుతుందో - ఏ మనసుకి జత ఏదంటే తను ఏమని బదులిస్తుందో..
వరమనుకో దొరికిన జీవితం.. ఋతువులు గీసే రంగుల ఓ చిత్రం
ఈ పయనం ఏ మలుపులో తన గమ్యాన్నే చేరునో చూపే దారేది ..
వరించే ప్రతీ క్షణాన్నీ జయించే స్నేహం తోడవనీ..
తన గూటిని వెతికే కళ్లు గమనించవు ఎద లోగిళ్ళు తల వాల్చిన మలి సంజల్లో సెలవడిగెను తొలి సందళ్ళు..
కేతు… తలపులలో! – స్మృతి సంచిక
1 week ago
No comments:
Post a Comment