Thursday, August 28, 2008

ఆయన స్టైలే వేరు

కలెక్టర్ కూడా సామాన్య ఆసుపత్రికే (ఈనాడు తూర్పు గోదావరి లో ఈ రోజు వచ్చిన కధనం - కొంచెం కూర్పు జరిగింది - విషయం మాత్రం అదే)."

అది కాకినాడ సర్వజన ఆసుపత్రి. సమయం మధ్యాహ్నం 12:30జిల్లా కలెక్టర్ గోపాలకృష్ణ ద్వివేది వాహనం మెయిన్ గేటు ద్వారా ఆసుపత్రి ఔట్ పేషెంట్ విభాగం వద్దకు వచ్చి ఆగింది. ఇది గమనించిన ఆసుపత్రి వైద్యులు, సిబ్బంది పరుగులు తీసారు. కలెక్టర్ ఆకస్మిక తనిఖీలకు వచ్చారేమోనని బెంబేలెత్తారు. ఇంటికి వెళ్ళిపోదామని సిద్ధమవుతున్న వైద్యులు, సిబ్బంది కూడా లోపలకి వెనుదిరిగారు.

ఇంతలొ ఆ వాహనం నుంచి కలెక్టర్తో సహా మరో వృద్ధ జంట దిగింది. కలెక్టర్ వెంటే నడుస్తూ 18 వ నెంబర్ లో వున్న కంటి చికిత్సా విభాగానికి చేరుకున్నారు.మరోపక్క ఆసుపత్రి అధికారులు కలెక్టర్ ఎక్కడున్నారోనని వెదుకులాట మొదలుపెట్టారు. కలెక్టర్ మాత్రం తన వెంట వచ్చిన వృద్ధ దంపతులకు వైద్య పరీక్షలకోసం ఔట్ పేషెంట్ లో పేర్లు నమోదు చెయ్యాలని సిబ్బందిని కోరారు. ఆ దంపతులు తమపేర్లు హరివంశి ద్వివేది, తారాదేవి ద్వివేది గా వైద్యులకు తెలిపారు. దీంతో అక్కడున్న వారంతా ఒక్కసారిగా అవాక్కయ్యారు. కలెక్టర్ తమ తల్లితండ్రులనే ఆసుపత్రికి తీసుకొచ్చారని తెలుసుకొని ఆశ్చర్యపోయారు. దీంతో వెనువెంటనే వైద్య పరీక్షలు నిర్వహించారు. అనంతరం అక్కడి నుంచి దంత వైద్య విభాగానికి వెళ్లి అక్కడ కూడా దంత పరీక్షలు చేయించుకున్నారు. అంతేకాదు కలెక్టర్ పనిలో పనిగా అక్కడ వున్నా కొందరు రోగుల యోగ క్షేమాలను అడిగి తెలుసుకున్నారు."

"ఆ.. కలెక్టర్ కదా.. గవర్నమెంట్ హాస్పిటల్ కి వెళ్ళినా వైద్యం సరిగ్గానే చేస్తారు" - అనే పెస్సిమిస్ట్ వాళ్ళకి ఇంక చెప్పేది ఏమి లేదు గాని, నాకు మాత్రం ఆయన చేసిన దానిలో మంచి ఆదర్శం కనిపించింది. ప్రభుత్వ పాఠశాలల ఉపాధ్యాయులే తమ పిల్లల్ని ప్రైవేటు స్కూళ్ళలో తప్ప చదివించని ఈ రోజుల్లో, ఒక ప్రభుత్వాధికారి తన ఆరోగ్యావసరాలకి ప్రభుత్వ ఆసుపత్రిని ఎంచుకోవడం మిగిలిన వారికి మార్గదర్శకంగా పనికివస్తుంది. అసలు అందరు అధికారులు, నాయకులు ఇలా తమ అవసరాలకోసం ప్రభుత్వాసుపత్రులకి వస్తే, అక్కడి పరిస్థితులు ఇట్టే మెరుగుపడతాయని ఖచ్చితంగా చెప్పవచ్చు. పనిలో పనిగా వాళ్ళకి సామాన్య ప్రజల అవసరాలు ఏమిటో, వారు పడే కష్టాలు ఏమిటో వేరే ఎవరూ చెప్పక్కర్లేకుండా అవగతమవుతాయి. అక్కడ పని చేసి డాక్టర్లు, సిబ్బంది కూడా అప్రమత్తం గా వుంటూ వల్ల విధిని సరిగా నిర్వహిస్తారని భావించవచ్చు..

Friday, August 1, 2008

పిల్లలకి ఎత్తు మప్పడం, పేర్లు పెట్టడం

మప్పడం = నేర్పడం (అటూ ఇటూ గా)

ఇది ఈమధ్యే మాకు అనుభవంలోకి వస్తోంది. పిల్లవాడిని తీసుకొని (అంటే ఎత్తుకొని) ఎక్కడికి వెళ్ళినా, ఆ ప్రశ్నలు ఈ ప్రశ్నలూ అయ్యాక, చాలా మంది (particular గా ఇప్పటికే మూడు నాలుగు ఏళ్ళ వయసు గల పిల్లలు వున్నవాళ్ళు) అడుగుతూ వుంటారు.. "ఆ .. ఏమిటీ.. మీ వాడికి ఎత్తు అలవాటు అయిపోయిందా" అంటూ. మొదట, ఎత్తు అలవాటు అయిందో లేదో మనం కలిసిన పది పదిహేను నిముషాలలో ఎలాగూ తెలియదు (అది వాళ్ళ గెస్ మాత్రమె) - రెండోది, ఎత్తుకోవడం ఏదో పెద్ద అపరాధం అయినట్టు, వాళ్ళు ఎప్పుడూ వాళ్ళ పిల్లలని ఎత్తుకొని మొయ్యనట్టూ, ఎత్తుకోవడం అంటే వాళ్ళకి దొంగతనం నేర్పడం అంత పాపం అయినట్టూ అడుగుతారు :). ఎవరో మావాడు పుట్టిన మొదట్లో అన్నారు, కొంచెం వయసు వస్తే పిల్లలకి వ్యాపకాలు ఎక్కువ అయి (ఇది మంచిదే మరి) మన దగ్గర ఎక్కువసేపు కుదురుగా ఎలాగూ కూర్చోరు.. ఈ మొదటి ఒకటి రెండు ఏళ్ళలోనే వాళ్ళని తనివి తీరా దగ్గరకి తీసుకొని ఉంచుకోవాలి అని. అందులో నిజం ఎంత వున్నా, ఈ వయసులో తల్లితండ్రులే కాకుండా ఎవరు ఎత్తుకున్నా ఆ మానవ స్పర్శ వాళ్ళలో సురక్షాత్మక భావనను కలిగిస్తుంది. అంతవరకు ఎందుకు? మేమిద్దరం కూర్చొని వాడిని మధ్యలో వుంచి రెండు బొమ్మలు ఇస్తే, వాడు మా మీద ఎక్కి తొక్కుతూ, బోర్లా పడుతూ, లేస్తూ, గంటలు గంటలు అక్కడే ఆడుకుంటుంటాడు (మిగిలిన సమయాల్లో పతుక్కునే అలమారాలు, టీవీస్టాండ్లు అవీ అప్పుడు వాడికి అసలు గుర్తుకి రావు). అందుకే, ఎవరైనా "ఎత్తు అలవాటు అయిందా మీ వాడికి" అని అడిగితే, "లేదు.. మేమే మప్పాము" అని చెప్పదలచుకున్నాము :).

ఇంకో విషయం ఇక్కడ అమెరికా లో ఉండేవాళ్ళకి ఎక్కువ అనుభవం లోకి వచ్చేది: మొన్న మా ఆఫీసులో నాతో బాటు పనిచేసే ఒక తమిళ కుర్రాడు అమెరికన్స్ cube లు అన్నింటికీ వెడుతూ వాళ్ళని ఏదో అడగడం కనిపించింది. ఏమిట్రా అని ఆరా తీద్దును కదా.. వాళ్ళకి ఒక ఆడపిల్ల పుట్టబోతోందిట.. ఆ అమ్మాయికి ఏ పేరు పెడితే అమెరికన్లు సులువుగా పలకగలరో చూద్దామని అందరి దగ్గరకీ వెళ్లి వాళ్ళు అనుకుంటున్న పేర్లు చెప్పి అది వాళ్ళు ఎలా పలుకుతారో టెస్టు చేస్తున్నాడుట.. వాళ్ల ఆవిడ "మృదుల" అని పెడదామని, వీడేమో, అది అమెరికన్స్ కి కష్టం గా వుంటుంది .. సింపుల్ గా "రియా" అని పెట్టేద్దాము అని కొట్టుకుంటున్నాము అని చెప్పాడు. వెంటనే "ఒరే.. నీకు పిచ్చా వెర్రా" అని అడిగేద్దాము అనిపించింది. వాడికి తెలుగు రాక, నాకు తమిళం రాక, ఇంగ్లీష్ లో అంత effect వుండకపోవడం చేత అది అడగడం జరగలేదు అనుకోండి. కాని, ఇలాంటివి చాలామంది చేస్తూ వుంటారు. మన సంస్కృతి, అభిరుచి, ఇష్టానికి తగ్గట్టు మనం పేరు పెట్టుకోవాలి గానీ, వాడెవడో పలకగలిగేలా పెట్టుకోవాలి అని ఎందుకు అనుకోవడం? రేపు పొద్దున్న ఈ కంప్యూటర్ లు కూలిపోయి, ఆయిల్ రేట్ పెరిగిపోయి అందరికీ అరబ్బు దేశాల్లో వుద్యోగాలు వచ్చేస్తే అక్కడ వాళ్ళు పలకడం కష్టం అయిపోతుంది అని కూతురి పేరు మార్చేస్తాడా అనిపించింది. వేరే భాషలోకి (ముఖ్యం గా ఇంగ్లీష్) మార్చినప్పుడు పెడర్ధాలు వచ్చేలాగ పెట్టకుండా చూసుకుంటే చాలు అని నా ఉద్దేశ్యం. ఈ బానిస మనస్తత్వం మనకే వుంటుందేమో అని ఒక చిన్న భయం కూడా. ఇతర దేశాల వాళ్లు ఎవరూ కూడా పేరు పెట్టేముందు అమెరికన్స్ ని consult చెయ్యడం నేను చూడలేదు. తరవాత మా మేనేజర్ వచ్చి ఈ విషయం అంత చూసి ఫెళ్ళున నవ్వి, "ఇందులో ఇంత కష్టం ఏమి ఉంది" అంటూ, వొత్తుల మరియు హల్లుల భూయిష్టమైన నా మొత్తం పేరుని ఒక్క గుక్కలో సింపుల్ గా చెప్పెయ్యడం ఈ కధ కి కొస మెరుపు!.