డాన్ - మిస్టర్ మేధావి - అత్తిలి సత్తిబాబు LKG

లాంగ్ వీకెండ్ కావడం వల్ల కిందటి వారాంతం లో మూడు సినిమా లు చూడడం తటస్థించింది. మేము అనుకొని చూడలేదు గాని, మూడూ మూడు రకాలైన సినిమా లు దొరికాయి.

డాన్ లో చెప్పుకోడానికేమీ పెద్దగా కనిపించలేదు. లారెన్స్ స్టైల్ లో పగలు రాత్రీ తేడా లేకుండా సినిమా లో ప్రతీ పాత్రధారీ (హీరోయిన్ లు తప్ప) "చలవ" కళ్ళజోళ్ళు వాడేస్తూ ప్రాణం అంటే లెక్క లేనట్టు ఒకళ్ళని ఒకళ్ళు తుప్పు తుప్పుమని కాల్చేసుకుంటూ వుంటారు (తుపాకీ లతో). నాగార్జున వెనకాలే వున్నట్టు కనిపిస్తున్నా, అవకాశం వచ్చిన ప్రతీ సారి (కొండొకచో అవకాశం సృష్టించుకున్న ప్రతీ సారీ) లారెన్స్ ముందుకు వచ్చి తన నేటివిటి కి సంబంధించిన ఓవరాక్షన్ తో మనల్ని అలరించడానికి ప్రయత్నించాడు. నాగార్జున జుట్టు దువ్విన విధానం వల్లనో ఎందుకో, కొంచెం వయసు, నుదుటి మీద ముడతలు కన్పించాయి (నాకు తెలియదు. మరి డాన్ అంటే అలాగే వుండాలేమో!!). ఈ సినిమా అంతటిలోకి మాకు నచ్చిన వ్యక్తీ విలన్ గా నటించిన కెల్లీ జార్జి. "నటుడు అనే వాడికి భాషా బేధాలు లేవండి.. వాళ్ళని ఏదో భాషలో నోరు కదపమని చెప్పండి.. మనం డబ్బింగ్ లో చూసుకుందాము" అని అనే భావ దారిద్ర్యం తో కొట్టు మిట్టాడే ప్రొడ్యూసర్ లు డైరెక్టర్ ల మధ్య ఎక్కడో ఇలాంటి వాళ్ళు తగులుతారు అనుకుంటాను (నటన విషయం పక్కన పెడితే, ఇలాంటి ఇంకొక వ్యక్తి సాయాజీ షిండే - భాష ని యాసతో పలికితే పలికాడు.. అసలు కి పలకడానికి ప్రయత్నిస్తాడు). ఏ డైలాగ్ కి ఐనా సరే ఒకే విధం గా నోరు కదిపే మన ఉత్తరాది (కొందరు దక్షిణాది) భామలు ఈయన్ని చూసి బోలెడు నేర్చుకోవాలి. వాళ్ళని అలాగే వున్నా పరవాలేదంటూ ప్రోత్సహిస్తున్న నిర్మాత దర్శకులు సిగ్గుతో తల వంచుకోవాలి. మొత్తానికి కాలక్షేపం సినిమా అనిపించింది.

తరవాత శనివారం రాత్రి మిస్టర్ మేధావి చూసాము. ఇంతకూ ముందు నీలకంఠ సినిమాలు చూసి వుండడం చేత, ఈ సినిమా కొంచెం డీసెంట్ గా వుంది అని వినడం చేత, కొంచెం ముందస్తు అంచనాలతో కూర్చున్నాము. అక్కడక్కడా కొంచెం నీరసం గా అనిపించినా, మొత్తానికి పాయింట్ బాగుంది. MS నారాయణ పాత్రని ధర్మవరపు, ధర్మవరపు పాత్రని MS వేస్తే బాగుండేదేమో అనిపించింది. నేను అనుకోవడం, ఈ సినిమా లో నీలకంఠ సాధించిన గొప్ప విజయం, జెనీలియా చేత ఎప్పుడూ చేసే "బబ్లి" మూస నటన కాకుండా, కొంచెం నిజం నటన చేయించడం. డైలాగులు కూడా చక్కగా పలికింది (డబ్బింగ్ చెబితే చెప్పారులెద్దురూ.. ముందు ఆ స్క్రీన్ మీద కన్పించేది ఈ ముఖమే కదా.. వీళ్ళు మాట్లాడే దానిని బట్టి, అప్పుడప్పుడు స్త్రైట్ సినిమా లు కూడా డబ్బింగ్ సినేమల్లాగా కన్పిస్తుంటాయి). ఆవిడకి విగ్గు కొంచెం పెద్దది అయినట్టు కన్పించింది. క్లైమాక్స్ లో డ్రాకులా లా మొహం ఎందుకు పెట్టిందో అర్ధం అవలేదు. రాజా బాగానే వున్నాడు. సుమన్ నటన కూడా బాగుంది.

చివరిగా అత్తిలి సత్తిబాబు. అప్పుల అప్పారావు రేంజ్ లో లేకపోయినా వున్నంతలో EVV సినిమా కి న్యాయం చేసాడు అనే అనిపించింది. EVV మార్కు వెకిలి దృశ్యాలు అక్కడక్కడా కనిపించినా, అలవాటు అయిపోయి, వదిలేసాము. సినిమా ని నడిపించిన తీరు కూడా బాగుంది. ఎప్పటిలాగే, సంభాషణల రచయితలు విజృంభించి రాసేరు (వేగేస్న సతీష్ ఏదో సినిమా కి దర్శకత్వం కూడా చేపడుతున్నట్టు చదివినట్టు గుర్తు). సినిమా మొత్తంలో ప్రేక్షకులకు హీరో మీద పేరుకుపోయిన అసహ్యాన్నంతా చివరి రెండు నిముషాలలో తీసెయ్యడం లో దర్శకుడి ప్రతిభ కన్పిస్తుంది. ఎలా ఆడిందో తెలియదు గాని, రెండో సారి చూడొచ్చు.

మీనా బిస్కట్లు - రుక్మిణీ రీఫిళ్ళు.

మామూలుగా స్కూళ్ళ ముందర పిల్లల్ని ఊరించడానికి కొన్ని చోట్ల ఐస్ క్రీమ్ లు, మరి కొన్ని చోట్ల పీచు మిఠాయి, సోం పాపిడి, ఇంకొన్ని చోట్ల "మామ్మలు" మామిడికాయ పెచ్చుల మీద కారం రాసి, వేరు సెనగ కాయల్ని తంపడ వేసి, అమ్ముతుండడం జరుగుతుంది కదా.. అలాగే మా అభ్యుదయ పాఠసాల ముందు కూడా అమ్ముతుండే వారు. అవి ఎంత శుభ్రం గా వుంటాయో తెలుసు కాబట్టి, మా జార్జి మేష్టారు, ఆయన భార్య (ఆవిడ హెడ్ మాస్టర్ అన్నమాట) మా ఆరోగ్యం కాపాడడానికి ఒక బృహత్తర పధకం వేశారు. మొగల్తూరు లో మీనా బిస్కట్ కంపెనీ ఒకటి వుండేది. రోజూ ఒక టెంపో లాంటి పెద్ద కార్ లో అక్కడ నుంచి భీమవరం కి (అనుకుంటాను) ఒక కారుడు బిస్కట్ లు రవాణా అవుతూ వుండేవి. పిల్లల దృష్టి ఆ స్కూల్ బయట అమ్మే వస్తువుల నుంచి మరల్చడానికి మా టీచర్ లు రోజూ ఆ మీనా బిస్కట్ కంపెనీ నుంచి ఒక పెద్ద ప్యాకెట్ తీసుకొని వచ్చి అన్ని క్లాస్ ల లోనూ అమ్ముతూ వుండే వారు (బిస్కట్ 5 పైసా లకి - "నువ్వు ఈ కాలం వాడివి కాదురా బాబూ అంటారా? మీ తప్పు లేదు). ఆ ఐడియా మా జీవితాలని ఐతే ఏమి మార్చెయ్యలేదు గాని, మాకు మళ్ళీ కొట్టు మీదకి వెళ్లి బిస్కట్ లు కొనే బాధ తప్పించింది. దానికి తోడు, "స్కూల్ లో బిస్కట్ లు కొనుక్కుంటాము" అనే మిష మీద మన పాకెట్ మనీ కూడా నాన్నారు నుంచి నిరభ్యంతరం గా వచ్చే అవకాశం కూడా కల్పించింది. ఇలా వుండగా, ఒకానొక రోజు, నేను, అన్నయ్య, ఇంకో ఫ్రెండ్ (వాడి పేరు మర్చిపోయా..) స్కూల్ కి వస్తూ వుంటే, ఆంజనేయ స్వామి గుడి ముందు ఇసక లో బోలెడన్ని (నిజం గానే బోలెడన్ని - మేము లేక్కెట్టుకోడానికి కూడా బోర్ కొట్టేన్ని) పావలా బిళ్ళలు దొరికాయి. ఇంకేముంది? క్లాస్ లో మన "పార్టీ" వాళ్ళు అందరికీ పార్టీ అన్నమాట. "ఇన్ని పావలా బిళ్ళలు ఎక్కడ నుంచి వచ్చాయిరా" అని మాష్టారు అడగలేదు.. మనం చెప్పలేదు. ఫేవరేట్ హీరో ఫస్ట్ ఆట కి సినిమా హాల్ అంతా బుక్ చేసేసినట్టు, బల్ల మీద బిస్కట్ ప్యాకెట్ అంత మన పావలా పవర్ తో లేపెసాము!.
మా నాన్నారి బ్యాంకు లోంచి లోన్ తీసుకొని కొంతమంది మొగల్తూరు లో ఒక రీఫిల్స్ ఫ్యాక్టరీ పెట్టారు. ఫ్యాక్టరీ అంటే, అదేదో 1000 మంది పనిచేసేరు అనుకునేరు!. ఒక పెంకుటింటి పరిశ్రమ అన్నమాట (కుటీర పరిశ్రమ లాగ). ఒక రోజు నాన్న గారు అక్కడ కి వెడుతూ వుంటే మేము కూడా వెనకాలే బయల్దేరాము. అప్పుడు ఆ కంపెనీ యజమాని మాకు డెమో ఇచ్చారు.. "బాలు ముల్కులు" (ఎందుకో తెలియదు గాని, వాటిని అలా పిలిచేవాళ్ళం అప్పుడు) ఎలా తయారు చేస్తారో!. మెషిన్ లో ఖాళీ రీఫిల్ పెట్టి స్విచ్ నొక్కగానే "జుయి" మంటూ అందులోకి ఇంకు చేరడం చూసి మహా ఇమ్ప్రేస్స్ అయిపోయాము అనుకోండి. అప్పుడే నిర్ణయించేసుకున్నా నేను - జీవితం లో పెడితే ఒక బాలు ములుకుల ఫ్యాక్టరీ పెట్టాలి అని. అయితే, కారణాంతరాలవల్ల తర్వాత మన ఐడియా ని రేనాల్డ్స్ వాడు కొట్టేసి రిచ్ అయిపోయాడు అనుకోండి.. మనం ఇలా సాఫ్ట్వేర్ లో సెట్ అయిపోయము అన్నమాట. అదీ సంగతి!!.

మాష్ ఆ స్మాష్ ఆ (Mash or Smash)?

ఈ మధ్య మన వాళ్లు ఇలా మొదలెట్టారేమో తెలియదు గాని, మాటీవీ లో మాఊరివంట చూస్తుంటే బాగా తెలుస్తోంది.. "ఇప్పుడు మనం ఈ ఉడికిన బంగాళదుంపల్ని బాగా స్మాష్ చేసుకోవాలి" అంటూ :). "అవును.. అందులో తేడా ఏమి వుంది?" అంటారా? అనొచ్చు. ఎందుకంటే అది ఈ మధ్య బాగా అలవాటు అయిపోతే వాళ్ళు దేని బదులు స్మాష్ అంటున్నారో మరిచిపోయే అవకాశం కూడా వుంది. స్మాష్ అంటే (మరీ Webster పదకోశం అవీ తిరగెయ్యకండి గాని) స్థూలం గా "నాశనం చెయ్యడం" లాంటి అర్ధం వస్తుంది. మీకు తెలిసే వుంటుంది. ఆంగ్ల భాష లో "మాష్" అని వేరే పదం వుంది.. "చిదమడం" అనే అర్ధం లో. ఇప్పుడు అర్ధం అయింది కదా.. బంగాళ దుంపని స్మాష్ చేస్తే పెద్దగా ఏమీ మిగలదు తినడానికి అని :).అలాగే ఈ వంటల కార్యక్రమాల్లో "ఉప్పు", "పంచదార" అనే మాటలు విని చాల కాలం అయింది. అందరూ "సాల్టు", "సుగరు" (అహ నా పెళ్ళంట లో జంధ్యాల గారు వ్రాసినట్టు "సాల్టూ.. సాంబారు - నువ్వు కలుపుకోరా వెంకన్నా!" అన్నట్టు). ఇంగ్లీష్ లో ఒక వాక్యం మొదలు పెట్టడం.. మధ్యలో మిడిల్ డ్రాపు అయిపోవడం (ఆ వాక్యాన్ని పరాయి భాష లో ఎలా పూర్తి చెయ్యాలో తెలియక).. చెప్పాలంటే చిరాకు కలిగించే విషయాలు చాలా వున్నాయి.. వీలు వెంబడి చెప్పుకుందాము.

తెలుగుబిజ్ కి ఏమయింది?

చాల రోజుల నుంచి ప్రయత్నిస్తున్నా!. సైట్ డౌన్ అయిందేమో, లేదా వేరే పేరు తో వస్తోందేమో అనుకుంటూ.. నాకు తెలిసీ, ఇంటర్నెట్ లో పెద్ద ఎత్తున తెలుగు సినిమా సాహిత్యం దొరికే ప్రదేశం తెలుగుబిజ్. చాల సార్లు అందులోంచి సాహిత్యం ప్రింట్ చేసుకొని మిత్రులందరం కలసి బోలెడన్ని పాటలు పాడుకున్న జ్ఞాపకం వుంది. అర్ధాంతరంగా అంతర్జాలం లోంచి అంతర్ధానం అయింది. చూడబోతే మళ్ళీ అదే పేరు తో సైట్ వచ్చే అవకాశాలు సన్నగిల్లుతూ వున్నట్టు అనిపిస్తోంది. చక్రి, అను గార్లు - మీరు ఈ పోస్ట్ చూస్తే ఏమి జరుగుతోందో తెలియజెయ్యండి. లేదా, ఎవరైనా సరే, ఈ విషయం మీద ఏ మాత్రం సమాచారం వున్నా కామెంట్ ఇవ్వండి. ఒక వేళ వారికి ఆ సైట్ ను హోస్ట్ చెయ్యడం వీలు కాకపొతే వేరొకరు హోస్ట్ చెయ్యడమో, తెవికి లో దానిని ఉంచడమో చెయ్యవచ్చు. Streaming లేకపోయినా ఆ సైట్ విలువ ఏ మాత్రం తగ్గదు అని నా వుద్దేశ్యం.